Maria kijkt naar haar kop thee alsof die haar de antwoorden gaat geven. “Ik snap er echt niets meer van,” verzucht ze. “Honden zijn tegenwoordig gewoon kinderen geworden. En dan bedoel ik niet alleen in de manier waarop mensen over ze praten, maar ook hoe ze ze behandelen. Hondenwagens, speciale dekentjes in cafés... Wat is er mis met gewoon een halsband en een wandeling in het park?”

Laten we eerlijk zijn: als je een Labrador in een kinderwagen ziet, vraag je je toch even af of de wereld niet een beetje is doorgedraaid? Je zou bijna verwachten dat hij een kinderijsje in zijn poot heeft en “mama” zegt.

Grenzen tussen mens en dier vervagen

Volgens Maria lijkt het wel alsof sommige mensen niet meer weten wat het verschil is tussen een huisdier en een mens. “Ik begrijp echt wel dat je van je hond houdt,” zegt ze, “maar dat betekent toch niet dat je hem moet behandelen alsof het je baby is?” Ze haalt haar schouders op. “Het blijft een dier, geen kind. En dat is helemaal prima!”

Ze zucht en vertelt hoe ze laatst bij een vriendin was. “Ze heeft een Labrador van twintig kilo, en dat beest lag gewoon op de bank. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Toen ik vroeg of ze dat niet een beetje onhygiënisch vond, keek ze me aan alsof ik gek was.”

Voor Maria is het simpel: honden horen niet op de bank of in bed. “Ze lopen buiten in de modder, snuffelen aan alles wat los en vast zit, en dan denk je dat het oké is om ze op je kussen te laten liggen? Nee, bedankt!”

Modegrillen voor viervoeters

Wat Maria nog het meest verbaast, is de groeiende trend om honden te verkleden. “Jasjes, schoentjes, zonnebrillen... Het lijkt wel of mensen vergeten dat honden een vacht hebben. Ze kunnen zich prima aanpassen aan het weer,” zegt ze lachend. “Ik bedoel, een Chihuahua in een leren jasje? Dat is geen mode-icoon, dat is gewoon zielig.”

Ze ziet het overal terug: honden in designer-outfits, compleet met bijpassende accessoires. “Ik zag laatst zelfs een hond met een rugzakje. Wat draagt hij daar in? Zijn belastingpapieren?”

Honden horen niet in restaurants

Wat Maria misschien nog wel het meeste stoort, is de manier waarop mensen hun honden overal mee naartoe nemen. “Laatst zat ik in een restaurant en er liep gewoon een hond tussen de tafels door. Mensen zaten daar rustig te eten! Ik dacht echt: is dit een dierentuin of zo?”

Ze schudt haar hoofd en rolt met haar ogen. “Ik ben echt niet tegen honden, hoor. Ik vind ze geweldig. Maar er is een tijd en een plek voor alles. Je neemt toch ook niet je cavia mee naar een etentje?”

Waarom zien we honden als kinderen?

Maria denkt dat het te maken heeft met de tijdsgeest. “Mensen zoeken gezelschap en liefde, en dat vinden ze in hun huisdier. Dat is op zich niet verkeerd, maar ze vergeten soms dat het om een dier gaat.” Volgens haar is het een teken van onze samenleving waarin mensen zich eenzaam voelen en troost zoeken bij hun huisdier. “En dat is prima, zolang je maar onthoudt dat het een hond is en geen mens.”

Tijd om weer normaal te doen

Voor Maria draait alles om balans. “Natuurlijk moet je goed voor je hond zorgen. Geef hem wat hij nodig heeft: beweging, goed eten en liefde. Maar dat betekent niet dat je hem moet behandelen als een baby die niet zonder jou kan.”

Ze neemt een laatste slok van haar thee en kijkt vastberaden. “We moeten weer normaal gaan doen. Honden zijn geweldige dieren, maar het blijven dieren. Dat is juist wat ze zo leuk maakt!”

Met een lach voegt ze eraan toe: “En alsjeblieft, stop met die kinderwagens. Die poten zitten daar niet voor niks aan.”

‍